Σύμφωνα με την Αρχαία Ελληνική μυθολογία, αφού ο Δίας εγκατέλειψε την Ευρώπη και τα παιδιά τους (Μίνωα, Ραδάμανθυ και Σαρπιδώνα, η Ευρώπη νυμφεύθηκε τον Αστερίωνα, βασιλέα της Κρήτης. Ο Μίνωας παντρεύτηκε την Πασιφάη και μαζί της απέκτησε τέσσερεις γιους, τον Ανδρόγεω, τον Δευκαλίωνα, τον Γλαύκο και τον Κατρέα και τέσσερις κόρες, την Ακάλλη ή Ακαλλίδα, την Αριάδνη, τη Φαίδρα και την Ξενοδίκη.

Μετά το θάνατο του Αστερίωνα ο Μίνωας διεκδίκησε τον θρόνο της Κρήτης, ισχυριζόμενος ότι ήταν θέλημα των Θεών. Ως απόδειξη, προέβαλε την εύνοια τους, επειδή του παρείχαν ότι τους ζητούσε. Κατά τις τελετές λατρείας προς τον Ποσειδώνα, ο Μίνως ζήτησε από τον Θεό να του χαρίσει ένα λευκό ταύρο από την θάλασσα, τον οποίο θα του προσέφερε θυσιάζοντάς τον. Ο Μίνως αθέτησε την υπόσχεσή του προς τον Ποσειδώνα εντυπωσιασμένος από την εκπληκτική ομορφιά του ζώου, θυσίασε έναν άλλο ταύρο στη θέση του.

Ο Ποσειδώνας, για να τιμωρήσει τον Μίνωα, ενεφύσησε έρωτα στην Πασιφάη προς τον λευκό ταύρο. Από την ένωση του ταύρου με την Πασιφάη γεννήθηκε ένα παιδί-τέρας, ο Μινώταυρος. Είχε σώμα ανδρός και κεφάλι ταύρου. Ο Μίνωας δεν ήταν πιστός σύζυγος στην Πασιφάη η οποία, από θυμό τον εκδικήθηκε. Του έδωσε ποτό που τον έκανε να εξφενδονίζει άγρια ζώα στο στήθος κάθε άλλης γυναίκας που επιθυμούσε. Ο Μίνωας φέρεται να απαλλάχτηκε από την επιρροή του ποτού στην Σικελία, όταν ερωτεύτηκε την Πρόκριδα, ερωμένη του Κεφάλου, η οποία του έδωσε το αντίδοτο.